Jak nazwać sytuację gdy Prezydent, niezgodnie z Konstytucją, przejmuje kontrolę nad władzą sądowniczą w Polsce, a podpisując lub nie ustawy kontroluje jednocześnie władzę ustawodawczą, przez co wpływa też na władzę wykonawczą? TEGO JESTEŚMY ŚWIADKAMI

WARTO SIĘ ZASTANOWIĆ NAD "PRĘDKOŚCIĄ" PODPISANIA USTAW o SN / KRS, ... biorc pod uwagę fakt, ze to Sąd Najwyzszy zatwierdza w Polsce wyniki wyborów. Przejęcie przez Prezydenta kontroli nad Sądem Najwyzszym, skutkuje tez przejęciem kontroli nad zatwierdzeniem wyniku wyborów,.. w tym wyników wyboru Prezydenta.

wPolityce.pl 23.06.2016 / Prezydent Andrzej Duda:  Rola PKW jest absolutnie fundamentalna: czy jest coś ważniejszego w państwie, które chce być demokratyczne, niż uczciwe i rzetelne wybory? — mówił prezydent Andrzej Duda na Zamku Królewskim w Warszawie

Proces wyborczy ma absolutnie fundamentalne znaczenie dla budowy państwa demokratycznego i cieszącego się zaufaniem społecznym. - mówił prezydent Andrzej Duda  ///  Za co wtedy dziękował , ... dokładnie nie wiadomo. / Może za swój własny wybór?, ... ale podobno wybrali go wyborcy. LINK DO CAŁEJ NOTKI W KOMENTARZACH

* Poniżej, bardziej zjadliwa "nowelizacja" mojej ostatniej notki. 

 

* UAKTUALNIONO 25.12.2017 r.  >> http://ziut.neon24.org/post/141659,czy-jestesmy-swiadkami-swiatecznego-prezydenckiego-puczu

 

Do: Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

00-902 Waszawą uL Wiejska 10

Biuro Dialogu i Inicjatyw Obywatelskich

Zespól Korespondencji Obywatelskiej

Fax. (22) 695 22 38 / E-mail: listy@prezydent.pl


Z uwagi na pospieszne podpisanie przez Pana Prezydenta uchwalonej tzw. "prezydenckiej" Ustawy o Sądzie Najwyższym,z dnia 8 grudnia 2017 r., oraz nieskorzystanie z uprawnień wynikających z Art. 122.3 Konstytucji [nie wystąpienie do TK z wnioskiem o zbadanie zgodności ustawy z Konstytucją], proszę Pana Prezydenta, aby Pan Prezydent aby zgodnie z Art. 191.1.1, w związku z Art.188 Konstytucji, skierował ustawę o Sądzie Najwyższym, do Trybunału Konstytucyjnego, celem zbadania zgodności wymienionej ustawy z obowiązującą Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Szanowny Panie Prezydencie, 

W środę, 20 grudnia 2017 r. na portalu Prezydent.pl pojawiła się szeroko komentowana informacja pt. "Prezydent podjął decyzję o podpisaniu noweli ustawy o KRS i ustawy o SN", w której słyszymy że Pan Prezydent jest pewien co do konstytucyjności obydwu ustaw, i że uchwalone ustawy podpisze. 

O ile o konstytucyjność ustawy o KRS można by się spierać, o tyle uchwalona ustawa o Sądzie Najwyższym  w sposób ewidentny, dla każdego kto potrafi czytać i logicznie myśleć, jest niezgodna z Konstytucją. 

Zgodnie z przyjętą przez Sejm i Senat ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym Art.4. 

 PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ  ,

 po zasięgnięciu opinii Kolegium Sądu Najwyższego, 

 OKREŚLI W DRODZE ROZPORZĄDZENIA,

 REGULAMIN SĄDU NAJWYŻSZEGO, 

w którym ustali liczbę stanowisk sędziego Sądu Najwyższego nie mniejszą niż 120, w tym ich liczbę w poszczególnych izbach, wewnętyrzną organizację Sądu Najwyższego, zasady wewnętrznego postępowania, oraz szczegółowy zakres i sposób wykonywanie czynności przez asystentów sędziego, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnego funkcjonowania Sądu Najwyższego, jego izb i organów, specyfikę postępowań prowadzonych przed Sądem Najwyższym, w tym postępowań dyscyplinarnych, oraz liczbę i rodzaj rozpoznawanych spraw.

Art. 31. § 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, po zasięgnięciu opinii Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, obwieszcza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” liczbę wolnych stanowisk sędziego przewidzianych do objęcia w poszczególnych izbach Sądu Najwyższego.

§ 4. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, wzór karty zgłoszenia kandydata na wolne stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, mając na uwadze konieczność zapewnienia przejrzystości oraz sprawności postępowania w sprawie wyboru kandydata na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego. Źródło / Ustawa o SN z 8.12.2017 r. >> http://orka.sejm.gov.pl/opinie8.nsf/nazwa/2003_u/$file/2003_u.pdf

<>
 
 

Szanowny Panie Prezydencie,

gdyby Pan Prezydent, przed złożeniem swojego projektu w Sejmie [lub w trakcie procesu legislacyjnego], określił REGULAMIN SĄDU NAJWYŻSZEGO, i regulamin ten w wyniku procesu legislacyjnego, stałby się integralną częścią Ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, ustawa ta byłaby zgodna z aktualną Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. 

Z uwagi na fakt, że Pan Prezydent tego nie zrobił, uchwalona zgodnie z Pana projektem ustawa o Sądzie Najwyższym, w sposób niezgodny z Konstytucją, nadaje Panu Prezydentowi  władzę zwierzchnią nad Sądem Najwyzszym, przez przyznanie Panu Prezydentowi, niezgodnego z Konstytucją, prawa do określenia w drodze rozporządzenia  Regulaminu Sądu Najwyzszego, z którego, zgodnie z Konstytucją, nie ma Pan Prezydent prawa korzystać.
 
Zgodnie z Art.178.1 Konstytucji: "Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli, i podlegają tylko konstytucji i ustawom".
 
Zgodnie z Art.173 Konstytucji: "Sądy i Trybunały są władzą odrębną i niezależną od innych władz."
 
Powyższe artykuły Konstytucji wskazują jasno, że Sądy i Trybunały, podlegają kontroli Sejmu, ale tylko za pomocą uchwalonych przez Sejm "kompletnych" ustaw, ... ale juz nie pozaustawowych aktów wykonawczych, jakimi są rozporządzenia.
 
Z uwagi na odrębność władzy sądowniczej od innych władz, odnośnie sądów, ustawy nie mogą ustanawiać delegacji ustawowej dla innch niz sądownicze organów władzy. 
 
W tym konkretnym przypadku, organem uprawnionym do określenia Regulaminu Sądu Najwyższego może być tylko Sejm [w drodze "kompletnie" uchwalonej ustawy [jeśli taka jest wola Sejmu], Krajowa Rada Sądownictwa, Prezes Sądu Najwyższego, lub inny organ władzy sądowniczej, ... ale nie może nim być premier, minister, ani nawet Prezydent.  

Sprawą jasną jest, że to jednostka nadrzędna [lub szef], określa regulamin podległej sobie instytucji.
 
Niekjonstytucyjne jest to, aby to Pan Prezydent, za pomocą własnego rozporządzenia, i nie zawartego w ustawie pozaustawowego Regulaminu Sądu Najwyższego, w sposób arbitralny kontrolował Sąd Najwyższy.  

Takie usytuowanie urzędu prezydenta względem Sądu Najwyższego, że to Prezydent nadaje Sądowi Najwyzszemu regulamin [lub kolejne zmiany regulaminów],  jest niezgodne z Konstytucją, jest zaprzeczeniem trójpodziału władz i niezalezności władzy sądowniczej,

władzy odrębnej od innych władz, władzy którą może kontrolować TYLKO USTAWA uchwalona przez Sejm, A NIE NIEMAJĄCE MOCY USTAWY, pozaustawowe rozporządzenia Prezydenta. /// Patrz Art.234 i Art.178.1 Konstytucji.

Dz.U.1997.78.483 - Konstytucja RP z dnia 02.04.1997 r.

Rozdział IX - Stany Nadzwyczajne  / Art. 234. Rozporządzenia z mocą ustawy

1. Jeżeli w czasie stanu wojennego Sejm nie może zebrać się na posiedzenie, Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Rady Ministrów wydaje rozporządzenia z mocą ustawy w zakresie i w granicach określonych w art. 228 stany nadzwyczajne ust. 3-5. Rozporządzenia te podlegają zatwierdzeniu przez Sejm na najbliższym posiedzeniu. / koniec cytatu /

Jak widzimy, Konstytucja jasno precyzuje które rozporządenia, i w jakich okolicznościach, są w Polsce  rozporządzeniami z mocą ustawy. 

Zgodnie z Konstytucją, jedynymi rozporządzeniami z mocą ustawy, to rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, wydane na wniosek Rady Ministrów, ... w czasie stanu wojennego. Rozporządzenia te podlegają zatwierdzeniu na najbliższym posiedzeniu Sejmu.

Konstytucja nie przewiduje innych, niż wydawane w stanie wojennym, określone w Art.234 Konstytucji, "rozporządzenia z mocą ustawy". 

Prezydent Andrzej Duda, zgłaszając swoim projektem "roszczenie" do określania w drodze rozporządzena REGULAMINU SĄDU NASZEGO, niejako wymusił na Sejmie jego uchwalenie, a Sej, uchwalając je, albo dopuścił się ewidentnego przeoczenia, albo uchwalając ustawę w proponowanym kształcie świadomie uległ presji Prezydenta na taki, a nie inny kształt ustawy. 
 
Sądy podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom
 
Zgodnie z Art.178.1 Konstytucji:   "Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli, i podlegają tylko konstytucji i ustawom".   -   ale  nie rozporządzeniom.
 
Zgodnie z Art.173 Konstytucji:    "Sądy i Trybunały są władzą odrębną i niezależną od innych władz."   -   w tym władzą niezalezną od Prezydenta.
 
  <>
  
  Planowany, w Art.4 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym  REGULAMIN,  czyli pozaustawowe

ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ, MAJĄCE OKREŚLIĆ REGULAMIN SĄDU NAJWYŻSZEGO,

w związku z  Art. 173, 178. 1., oraz  Art. 234
 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

 BĘDZIE NIEZGODNE Z KONSTYTUCJĄ
 
  
GDYBY BYŁO INACZEJ, OZNACZAŁO BY TO, ŻE POPRZEZ WYDAWANE SĄDOWI NAJWYŻSZEMU ROZPORZĄDZEŃ, PREZYDENT MIAŁBY KONTROLĘ NAD SĘDZIAMI SĄDU NAJWYŻSZEGO, A CO ZA TYM IDZIE, OSTATECZNYMI ORZECZENIAMI WSZYSTKICH SĄDÓW W POLSCE,

 TYM SAMYM MÓGŁBY SIĘ STAĆ NICZYM NIEOGRANICZONYM DYKTATOREM
 

Mając na uwadze wagę uchwalonych propozycji prezydenta, i swego rodzaju "pomroczność jasną" Sejmu, oraz potencjalnie wprost trudne do ustalenia [teraz i w przyszłości] skutki przyjętego rozwiązania [przyznające Prezydentowi niezgodne z Konstytucją uprawnienia], wydaje się być właściwym wszczęcie dochodzenia, sprawdzenie i ustalenie powodów, przyczyn, oraz osób odpowiedzialnych za sporządzenie prezydenckiego projektu ustawy o Sądzie Najwyższym. - Ustalenia tego, czy to był tylko błąd, czy raczej było to zamierzone działanie w celu przywłaszczenie sobie, niezgodnie z Konstytucją, nienaleznej Prezydentowi władzy nad władzą sądowniczą w Polsce.   

Z poważaniem 

Józef Pisucki

* tytuł / zaporzyczenie od "Ireneusz Tadeusz Słowianin Lach . Polska opanowana przez żydów !" >> http://ziut.neon24.org/post/141635,nim-bog-sie-narodzi-tej-nocy 

 

 Łapiński krytycznie o wypowiedziach Gersdorf
 
Wydaje mi się, że oświadczenia i wypowiedzi publiczne I prezes Sądu Najwyższego Małgorzaty Gersdorf nie wystawiają jej najlepszego świadectwa; porównywanie demokratycznie wybranych władz do okupanta jest czymś wielce niestosownym - powiedział w niedzielę rzecznik prezydenta Krzysztof Łapiński. 

POMIJAJĄC OSOBĘ PREZES GERSDORF,

 ... WARTO SIĘ ZASTANOWIĆ NAD TYM CO POWIEDZIAŁA

 

 

Art. 188. Konst.  Właściwość Trybunału Konstytucyjnego

Trybunał Konstytucyjny orzeka w sprawach:

 

1)
zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją,
 
2)
zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie,
 
3)
zgodności przepisów prawa, wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami,
 
4)
zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych,
 
5)
skargi konstytucyjnej, o której mowa w art. 79 skarga konstytucyjna ust. 1.
 

Art. 191. Prawo złożenia wniosku o zbadanie sprawy przez Trybunał Konstytucyjny

 
1. Z wnioskiem w sprawach, o których mowa w art. 188 właściwość Trybunału Konstytucyjnego do Trybunału Konstytucyjnego wystąpić mogą:
1) Prezydent Rzeczypospolitej, Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów, 50 posłów, 30 senatorów, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prokurator Generalny, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich, 
2) Krajowa Rada Sądownictwa w zakresie, o którym mowa w art. 186 Krajowa Rada Sądownictwa ust. 2,
3) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego,
4) ogólnokrajowe organy związków zawodowych oraz ogólnokrajowe władze organizacji pracodawców i organizacji zawodowych,
5) kościoły i inne związki wyznaniowe,
6) podmioty określone w art. 79 skarga konstytucyjna w zakresie w nim wskazanym.
2. Podmioty, o których mowa w w ust. 1 pkt 3-5, mogą wystąpić z takim wnioskiem, jeżeli akt normatywny dotyczy spraw objętych ich zakresem działania.

Art. 79. Skarga konstytucyjna

 
1. Każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone, ma prawo, na zasadach określonych w ustawie, wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o jego wolnościach lub prawach albo o jego obowiązkach określonych w Konstytucji.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy praw określonych w art. 56 prawo azylu.

INFORMACJA O WARUNKACH WNOSZENIA SKARGI KONSTYTUCYJNEJ DO TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

1. Prawo do wystąpienia ze skargą konstytucyjną, zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., przysługuje każdemu, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone. Zasady wnoszenia skargi konstytucyjnej określa ustawa z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2072; dalej: ustawa o TK).

2. Skarga konstytucyjna może być wniesiona po wyczerpaniu drogi prawnej, o ile droga ta jest przewidziana, w ciągu trzech miesięcy od dnia doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia.

3. Skargę konstytucyjną mogą sporządzić wyłącznie adwokat lub radca prawny. Natomiast skargę konstytucyjną we własnej sprawie mogą sporządzić sędzia, prokurator, adwokat, radca prawny, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych.

4. W razie niemożności poniesienia kosztów pomocy prawnej skarżący może złożyć do sądu rejonowego swojego miejsca zamieszkania wniosek o ustanowienie dla niego adwokata lub radcy prawnego z urzędu. W przypadku uwzględnienia tego wniosku skarżący nie będzie ponosił kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej.

5. Skarga konstytucyjna jest wolna od opłaty sądowej.

6. Przedmiotem skargi konstytucyjnej może być ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekły ostatecznie o wolnościach lub prawach albo obowiązkach określonych w Konstytucji.

7. Trybunał Konstytucyjny odmawia nadania dalszego biegu skargom konstytucyjnym, których przedmiotem kontroli uczyniono akt stosowania prawa, tj. wyrok, decyzję lub inne rozstrzygnięcie.

8. Trybunał Konstytucyjny rozpoznaje tylko te skargi konstytucyjne, które są związane z naruszeniem praw lub wolności określonych w Konstytucji, z wyłączeniem spraw określonych w art. 56 Konstytucji (uzyskanie przez cudzoziemców prawa azylu lub statusu uchodźcy).

9. W skardze konstytucyjnej wzorcem kontroli nie można uczynić przepisów ustawy, aktu wykonawczego lub aktów prawa międzynarodowego.

10. Po wstępnym rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny wydaje postanowienie o nadaniu skardze konstytucyjnej dalszego biegu albo o odmowie nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu. Na postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej przysługuje zażalenie. Termin do wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od daty doręczenia postanowienia o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. Zażalenie mogą sporządzić wyłącznie adwokat lub radca prawny (zob. pkt 3). Zażalenie rozpoznaje Trybunał Konstytucyjny w składzie trzyosobowym na posiedzeniu niejawnym